با سلامی از سویدای دل به پیشگاه مقدس حضرت بقیة الله الاعظم (علیه آلاف التحیة و الثناء).
خیلی ساده و بیتکلف پیشنهاد می‌کنم یک موج خاطره نویسی با موضوع مهدویت و انتظار در وبلاگ‌ها ایجاد شود. به این صورت که اگر در زندگی خود عنایات حضرت حجت (علیه السلام) را شاهد بوده‌اید و یا توسلی داشته‌اید که به نتیجه رسیده، آن را شرح دهید. همچنین اگر در این مورد شنیده‌های قابل ذکری دارید، می‌توانید بیان کنید.
این حرکت بنا به پیشنهاد یک نهاد ادبی شکل گرفته است و داستان نویسان مرتبط با این نهاد، یادداشتها را مایه‌ی خلق آثار داستانی قرار می‌دهند. شاید نیاز به یادآوری نباشد که هیچ چیز جای واقعیت را نمی گیرد و اگر شاخ و برگ اضافی به خاطره داده شود، جوهر حقیقت و حقانیتش را از دست می‌دهد و در این صورت نه ارزشی دارد و نه تأثیری می‌گذارد. عزّت هم که در هر حال از طرف خداست. امیدواریم این حرکت مورد عنایت و توجه حضرت بقیة الله الاعظم (عج) قرار گیرد.
برای شروع از همه‌ی نویسندگان این چند وبلاگ دعوت می‌کنم که چراغ اول را روشن کنند: [تا صبح انتظار] [گام آخر] [محمد علی مقامی]
همچنین از تمام عزیزانی که این یادداشت را مطالعه میفرمایند دعوت میشود که با این حرکت همراه شوند. لطفاً پس از نوشتن اطلاع دهید تا لینک یادداشت شما در اینجا درج شود و این موضوع را به کسانی که از آنها دعوت می‌کنید نیز یادآوری نمایید.
به قلم دوستان ارجمند:( تمام لینکها در بخش روزانهی وبلاگ آمده است )
گام نخست را گام آخر برداشته است: ناچاریم امام زمان بیاید!
امیر عباس هم پیشتر نوشته بوده است: تا به کی سرگردان تو باشم؟!
وبلاگ «مهرورزی در اسلام» نوشته است: نمینالم که ترسم نالهام راه نفس گیرد
یک بسیجی هم فقط از یار مینویسد: یاس کبود
اینجا هم پیشتاز بوده است:مجمع وبلاگ نویسان مهدوی
منتظر نوشتههای بعدی این وبلاگ هم هستیم:ما مانده ایم و بغض گلوگیر انتظار
